Zakończenie
„Poradnik Językowy” liczy bez mała 115 lat, ale jest pismem żywotnym i nowoczesnym w dobrym tego słowa znaczeniu. Zgodnie z ideą swego założyciela, Romana Zawilińskiego, służy kolejnym pokoleniom Polaków, aby chcieli posługiwać się polszczyzną w sposób właściwy ludziom myślącym. Ma temu służyć zarówno wiedza naukowa dotycząca języka i zachowań językowych ludzi (Polaków), jak i poradnictwo językowe, które konsekwentnie i systematycznie jest prezentowane na łamach „Poradnika”.
Niektóre fragmenty tego opracowania brzmią może nazbyt krytycznie. Autor opracowania zdaje sobie sprawę, w jakich trudnych okolicznościach – politycznych, ekonomicznych, społecznych – powstały kolejne zeszyty. Wie też, że powstawały one z czystej pasji, entuzjazmu, poczucia misji redaktorów „Poradnika Językowego” i jego autorów – prace te były i są wykonywane pro publico bono, społecznie. Dlatego cały trud należy pochwalić i wyrazić wdzięczność kolejnym redaktorom i zespołom redakcyjnym za podjęty trud.